Gniew Astartes 3

Cześć

Dzisiaj już na spokojnie, po hall of games, tym razem przygotowałem 3 część Gniewu Astartes, czyli kolejne moje fluffowe bajeczki że niby te ludzki co to przesuwam po stole to mają jakieś tło fabularne i żeby znajomi raz na zawsze się odpierdolili od tego że każdy mój marine ma imię wypisane na podstawce :P 

Ważniejsze dokonania zakonu:

Ostatni bój na Thandros:

 

II Kompania zakonu którą dowodził brat kapitan Aryman Mayer wsparła siły Ultramarines i niezliczone zastępy armii imperialnej w obronie przed tyranidzkim rojem behemoth którego odnoga zbliżała się do świata Thandaros. Nie była to planeta miast kopców ani świat rolniczy, więc Tyranidzi zbytnio nie wzbogacili by swojej puli dna trawiąc wszystko co znajduję się na planecie, jednak na jej powierzchni znajdowały się ważne obiekty strategiczne dla całego układu. Świat był skazany na porażkę. Mimo ogromnego potencjału militarnego, świetnym pozycjom obronnym, przewagi sprzętu i wyszkolenia, siły Tyranidów zdawały się być nie skończone i po kolei upadał każdy następny bastion obrońców ludzkości. Nawet Ultramarines doświadczeni w walkach z Tyranidami nie byli w stanie powstrzymać xeno, ich planem było utrzymać port lotniczy jak najdłużej w celu zakończenia pełnej ewakuacji, natomiast mała grupa uderzeniowa ma przedostać się do najważniejszego archiwum na Thandros i uratować materiały. Krwawe Smoki miały tylko razem z armią imperialną bronić zachodniej strony, 50 kilometrów od portu lotniczego. Kapitan Aryman wiedział że teraz wszystko może zależeć od niego, od jego wojowników. Nigdy jeszcze zakon potencjalnie nie był tak blisko osiągnięcia takiej chwały na polu walki, i to na oczach najznamienitszych obrońców ludzkości.

Taka szansa musiała być wykorzystana, nawet kosztem życia każdego z Krwawych Smoków. Aryman Meyer poinformował Kapitana Galenusa, dowódcę sił Ultramarines o zmianie swojego planu i podzieleniu sił na kilka mniejszych grup. Po tym przekazie zerwał łączność radiową. 

On sam ze swoimi weteranami kompanii, na pokładach promów stormraven poleciał do archiwum. Jednak za punkt obrony obrał nie sam budynek a niewielki górski przesmyk nieopodal, ciężkim sprzętem zawalił głazami przejście i pojazdy i oddziały devastatorów ustawił w ukryciu on sam wyczekiwał wroga. Tyranidzi nachodzili falami, fala po fali, za każdym razem coraz potężniejsze odmiany. Kapitan Mayer na czubku kamiennego osuwiska, między dwoma skalistymi formami zwanymi palcami Oriona, toczył niesłychanie zawzięty bój. Razem z elitom swojej kompanii walczyli 3 dni i 3 noce. A kiedy skończyła się amunicja, drużyny ciężkiego wsparcia dobyły mieczy łańcuchowych i energetycznych i razem z weteranami awangardy walczyli u boku swojego Przywódcy. Taki czas jaki dostały Oddziały Ultramarines starczył w zupełności na zabezpieczenie całego materiału z archiwum. Gdy Kapitan Galenus zobaczył to był pod wielkim wrażeniem waleczności nowo powstałego zakonu. Powiedział "Takimi czynami Krwawe Smoki zyskały sobie miejsce wśród najlepszych. Poświęcenie i nieugiętość godna prawdziwych Astartes jakimi teraz zobaczyłem z pewnością są Synowie Issus Bau. Zostaniecie na zawsze zapamiętani jako bohaterowie. Niech Imperator ma Was w Swojej opiece". Przestrzeń powietrzną zabezpieczały Stormraveny Krwawych Smoków i odeskortowały Ultramarines aż po granice Portu Kosmicznego, niestety odniosły ciężkie obrażenia i żaden z nich nie nadawał się już do lotu. Informacja o tym że kapitan Mayer nie ma możliwości wycofania się zmroziła pozostałych na lini zachodniej marines Krwawych Smoków. Sprawujący obecnie dowodzenia Sierżant Weteran Nicodemus poprosił Ultramarines o sformowanie oddziałów ratunkowych. 3 zwrotne myśliwce Aquila z Krwawymi Smokami i Ultramarines na pokładzie wróciły na północny wschód, tam gdzie pozostawiono elitę II kompanii. Niestety Tyranidzi wdarli się już przez przełęcz i dewastowali budynek archiwum usiłując wchłonąć jakiekolwiek pierwiastki i organiczne substancje znajdujące się w budynku. Kapitan Mayer poległ, jego ciało spoczywało na szczycie kopca ale nie kamieni, a tyranidzkich ścierw i to największych odmian, u jego stóp leżały trzy martwe Carnifexy. Krwawe Smoki odzyskały tylko osobisty sztandar kapitana i ciała poległych w celu pobrania genoziarna, misja musiała być błyskawiczna zanim tyranidzi zdążą zareagować. Bohaterska postawa Kapitana Mayera umożliwiła uratowanie danych z archiwum (które podobno mają zawierać spisane dane statystyczne wszystkich 20 legionów podczas pierwszej fundacji, takie informację to skarb na skalę imperium) przyśpieszyła całą akcję, odciążyła obronę portu kosmicznego i uratowała pozostałe wojska. Na pamiątkę tych wydarzeń 5 kompania Ultramarines Kapitana Galenusa na swojej chorągwi ma pieczęć czystości dedykowaną poległym Krwawym Smokom spod Thandros. Dowództwo po kapitanie Mayerze przejął Nikodemus Alexander, a poprzedni dowódca stał się bohaterem zakonu. Wzorcem osobowości i symbolem podążania do chwały i zwycięstwa za każą cenę. Nawet własnego życia.

Adeptus Astartes nigdy się nie ugną! Są prawdziwie nieśmiertelni i będą prowadzić wojnę ze wszystkimi wrogami Imperium Ludzkości. Wojnę totalną i ostateczną, do ostatniego pocisku. A jeśli i jego zabraknie i przyjdzie czas śmierci. Krwawe Smoki będą żyły wiecznie w annałach zakonu jako bohaterowie. Są prawdziwie nieśmiertelni !

Fragment przemówienia Kapitana Arymana Mayera tuż przed obroną na Thandros.

Operacja Endolsung.

Długa kampania czystek planetarnych prowadzona przez liczne regimenty Mordian z Gwardii Imperialnej  ze wsparciem zakonu Krwawych Smoków.  Jednym z celów kampanii było odbicie z rąk chaosu systemu Cailithin leżącego wyjątkowo blisko planety Dimmamar ( będącej świętym miejscem urodzenia Sebastiana Thora )

Największym sukcesem zakonu ( a dokładniej 4 kompanii ) była bitwa o miasto kopiec Makariopol na planecie Bastet.  Poprzez niespodziewany i wyjątkowo agresywny atak oddziałów szturmowych kosmicznych marines udało się rozbić obronę zdradzieckiego Legionu Alfa, czciciele chaosu byli na tyle zajęci obroną schodów i platform na najwyższe poziomy miasta że przeoczyli możliwość ataku z góry, dzięki czemu łatwo było ich zaskoczyć, atak Krwawych Smoków na tyle zdezorientował wroga że udało się go pozbawić możliwości skutecznej obrony górnych poziomów miasta. Finałowy szturm Mordian i reszty Kosmicznych Marines  był gwoździem do trumny Marines Chaosu. 

Bitwa o Slaaneshgrad.

 Próba odbicia roju Jermanius ( Które zostało nazwane Slaaneshgrad, bo miasto zajęła spora część regimentów z valhalli która dała skusić się slaaneshowi  (dokładnie to 267,268,269,301 i 392 valhallański i 4,5,17 i 29 pancerny), Brat Kapitan Apollyon Uzman razem 2 i 3 kompanią zakonną współdziałającą z Korpusami Śmierci z Krieg ( 87 pancerny i legendarna pierwsza ciężka kompania „Lojalna Tarcza Imperatora” )  i wiernymi Imparatorowi regimentami  valhallan ( 14,15,17 i 2 pancerny ) po wyjątkowo długiej, krwawej i wyniszczającej bitwie odbił miasto.  Straty materialne sięgały 70% stanu z przed wojny natomiast straty w ludności wyniosły ponad 90% 

 Brat Weteran Rafael, Gwardia Honorowa II Kompanii

Bitwa o  De Profundis II : 

Kampania poprowadzone przeciwko budzącym się na tym świecie nekrońskim siłom. Nekroni wg. Departamento Munitorum przebudzili się w związku z głębokimi odwiertami i pracami wydobywczymi prowadzonymi na tej planecie. ( De Profundis II podobnie jak jej dużo mniejsza siostra De Profundis, są martwymi światami, o ile De Profundis z użytecznych dla Imperium rzeczy zawiera szczątkowe ilości Kizerytu, przez co nie wzbudza zainteresowania, o tyle De Profundis II jest wyjątkowo bogata w Nitrokalit i Baryt, składniki niezbędne do produkcji Promethium . Dlatego rozpoczęto jej eksploatację. ) Tak naprawdę nekroni „obudzili” się ze swojego trwającego eony letargu po wyczuciu obecności żywych na planecie która z każdym dniem się zwiększała ( nowe transporty górników-niewolników ) i docierała głębiej do serca planety i miejsca spoczynku tej prastarej rasy ( ciągłe zakładanie nowych i pogłębianie starych odwiertów i szybów kopalnianych )

Necroni przebudzili się od razu stając do walki w wielkiej ilości. Nie było okresu przejściowego niewielkich/pojedynczych aktywności  i stopniowego nasilania się ataków. Falangi ich armii jednego tylko ranka zmietli z powierzchni ziemi 9 kopalń i eksterminowali pracowników. Imperium nie było przygotowane na atak. ( Kolonizacja planety odbyła się bez wcześniejszych ekspertyz archeologicznych ) Siły planetarne były niewielkie i od razu poległy pod nekrońską nawałą.

Najbliżej planety znajdował się nowo utworzony zakon Krwawych Smoków.  Mistrz Zygfryd od razu odpowiedział na wezwanie o pomoc wysyłając tam 9 tą kompanię zmechanizowaną, której miał być to chrzest bojowy.

Ze strony Kosmicznych Marines była to błyskawiczna wojna, rzucono do walki w tym samym czasie całość sprzętu planując zmiażdżyć nekrońskie siły. Skuteczną taktyką był regularny ostrzał za pomocą ciężkiego sprzętu, powolnie posuwającego się na przód nekrońskiego natarcia, wykorzystując przewagę zasięgu broni,  sposób ten przyniósł fenomenalne  efekty i w niedługim czasie nekroni zmuszeni byli do odwrotu ( poprzez gigantyczne jaskinie i tunele kopalniane ) do swoich podziemnych nekropolii.  Kapitan Olaf postanowił wyruszyć w pościg za nekronami ( wysyłając za nimi czołgi, działa samobieżne, i oddziały niszczycieli w transporterach którzy mieli kontynuować ostrzał ). W dość uporczywej wojnie podziemnej udało się zniszczyć nekronów burząc ich podziemne miasta i wysadzając sarkofagi, żeby nigdy już nie odrodzili się na tym świecie. Zwycięzcy Kosmiczni Marines po dotarciu na powierzchnie zostali okrzyknięci zwycięzcami i cała planeta cieszyła się z nimi nazywając ich białymi wilkami, przez fakt iż ich pancerze od ciągłej podziemnej walki w kopalniach i podziemnych jaskiniach były pobielone pyłem i fragmentami wydobywanych tam surowców.

 

Świat:

Układ planetarny do którego należy świat Issus Bau leży w Segmentum Ultima, pomiędzy upiornymi gwiazdami a ramieniem centaura. W imperialnych oznaczeniach układ figuruję jako SSU.92.14 ale jego mieszkańcy wolą mówić o nim „Deluwaith”, co w języku pierwszych kolonizatorów tego sektora oznaczało rodzinę. Składa się z 5 planet.

Gwiazdą centralną z parametrami zbliżonymi do Terrańskiego słońca, jest Aria, ogrzewająca i rozświetlająca pozostałe planety.  Po najbliższej orbicie wokół Arii krąży Issus Bau. Główna planeta całego układu. Posiada swoją własną naturalną satelitę zwaną Navia. Na dalszej orbicie krąży Verden Gul, świat kuźni, zaopatrujący cały układ w niezbędne wyposażenie ( czyli przede wszystkim sprzęt wojskowy dla zakonu Kosmicznych Marines na na Issus Bau jak i dla S.O.P. ) Verden Gul to wyjątkowo nieprzyjazny człowiekowi świat, pozbawiona jakiegokolwiek życia martwa skała z atmosferą składającą się z amoniaku, helu i siarki (ten ostatni składnik nadaje jej właśnie żółtawy kolor któremu zawdzięcza swoją nazwę) Całość fabryk i manufaktoriów skupiona jest głęboko pod powierzchnią ziemi (poza kominami które to wystają, czasem dość wysoko, ponad poziom gruntu) tereny te zostały przystosowane do życia dla ludzi. Bliżej powierzchni planety bez odpowiedniego zabezpieczenia mogą się zbliżać tylko niektóre serwitory. A na powierzchni można przebywać tylko we wnętrzu specjalnie przystosowanych pojazdów inżynieryjnych.  Verden Gul posiada jeden księżyc. Katharię, (klasyfikacja Administratum – martwy świat) znajduje się tam parę placówek badawczych i nadajnik astronomicanu.  

 Kolejną planetą jest gazowy olbrzym Sclavinia a za nią jako czwarta planeta od Arii na wyjątkowo oddalonej orbicie ( 800 000 000 km od Sclavinii ) krąży lodowy olbrzym Ymir.      

Za nim znajduję się Nivus Orbis czyli krąg planetoid,  Ostatnią i najdalszą planetą układu znajdująca się nawet za Nivus Orbis jest Armwartner. Odludna i nieprzyjazna planeta która jednak jest dość ważna dla mieszkańców układu, to na niej zostało podpisane porozumienie zezwalające na 28 fundację i utworzenie zakonu Krwawych Smoków. Armwartner jest prawie przez cały swój rok (rok na Armwartner to 498 dni Terrańskich ) jest spowita ciemnością. Tylko na sto dni w środku roku ciemności zmieniają się na niewiele jaśniejszy półmrok. Przez mieszkające na Armwartner autochtoniczne klany (pozostałości po wielkiej krucjacie), ten okres nazywany jest świętem Bzora ( Bzor był ich bóstwem słońca zanim przyjęli imperialną wiarę , pogańska nazwa jednak została w użyciu. Dalej określa się dni półmroku jako tzw. Bzorki) kulminacją tego okresu jest festyn słońca czyli 5 najjaśniejszych dni w roku. Wszystkie klany organizują wtedy huczne festyny, i jest to najlepszy czas dla zaślubin (wśród większości ludów funkcjonuję poligamia)Wtedy też ostatniego dnia słońca odbywają się walki na arenie których celem jest wyłonienie czempiona każdego klanu, którzy to z kolei bardzo możliwe że zostaną przyszłymi rekrutami Kosmicznych Marines

Issus Bau.

 zachód Arii na Issus Bau z widocznym księżycem Navia

Issus Bau to główna planeta całego system. Według Administratum oznaczona jako świat cywilizowany/rozwijający się.

 Charakterystyka fizyczna i skład atmosfery jest zbliżony do ziemskiego (jej średnica jest większa o 375 km. A w atmosferze jest o 1,7% więcej tlenu) klimat przypomina starożytną ziemię, z jej charakterystycznym podziałem na pory roku i zróżnicowaniem ze względu na położenie geograficzne. Na planecie są 3 główne kontynenty i kilka wysp między dwoma z nich. Największym i najbardziej wysuniętym na północ kontynentem jest Kadmus. W większej jego części panuje umiarkowany klimat a na północnym wschodzie leży pasmo górskie Brorfjelle z których najwyższy szczyt (a w zasadzie dwa bliźniacze szczyty) to Gefil Mons (około 8500m ). 

Najbogatszym i najpotężniejszym z krajów na tym kontynencie jest Kroandal (w języku pierwszych kolonizatorów znaczy Zielona Dolina), graniczący od południa z Frivolklandem  i Getsuei Blanc, od wschodu z krajem Estioriku a od zachodu przez morze graniczy z Samadagerem. 

Najbardziej znaczącymi miastami w kraju są Sancte Varamon (pierwsze miasto założone przez kolonizatorów na planecie) Malcadia (najludniejsze miasto, artystyczna stolica słynąca z najznamienitszych ebenistów i meblarzy na całej planecie.) Stolicą Kroandalu jest miasto Vendi Calahas, największe miasto na planecie (około 160 000km2 powierzchni) i jedno z najstarszych.  

W zasadzie traktowane trochę jak miasto-państwo ze względu na dużą niezależność względem Kroandalu. Miasto zarządzane jest przez wielką radę w której skład wchodzą przedstawiciele organów imperialnych, jednak decydujący głos ma zakon Krwawych Smoków, którego to siedziba znajduje się właśnie w tym mieście. Vendi Calahas ma dostęp do morza od zachodu,  leży na południu Coh Glann (czerwonego wybrzeża), właśnie nad tym wybrzeżem leży Loh Vanhant (stary por ) który bardzo dawno temu był głównym szlakiem komunikacyjnym umożliwiającym rozwój i handel z innymi krajami. Obecnie transport morski uległ znacznemu zanikowi ze względu na silny rozwój transportu powietrznego, dlatego też port częściowo został przerobiony na lądowiska i doki dla barek międzyplanetarnych. Miasto można podzielić na 5 sektorów. Arx Canda (centrum miasta, to właśnie tutaj znajduję się forteca zakonu ) Calahas Nydell  nowa część, wybudowana po ustanowieniu ponownej komunikacji z Terrą ) Calahas Gammel (stara część, wybudowana przez pierwszych imperialnych kolonizatorów) Loh Vanhat (stary port) Hoern Gorthal (Stalowe Wrota, główna arteria komunikacyjna ciągnąca się od południa na północ miasta, wokół niej powstało sporo zabudowań i kompleksów usługowych ).

Frivolkland – Niewielki rolniczy kraj utrzymujący się głównie dzięki owocowym plantacjom i hodowli testyklidów (gigantycznej odmianie terrańskich ślimaków pomrowcowatych) Samce testyklidów potrafią osiągać 6 metrów długości, jednak są niegroźnymi i spokojnymi roślinożercami. Hoduje się je dla mięsa (wyjątkowo delikatne i szlachetne, bardzo cenione w Kroandalu) skóry używa się do produkcji opon, masek gazowych, rękawiczek i uszczelek, często biedniejsi mieszkańcy Frivolklandu używają testyklidów jako środków transportu. (na dojrzałych samcach zmieści się cała rodzina wraz z dobytkiem).Frivorkland będący tyglem społeczności, posiada silny podziałał na autonomicznie rządzone Hrabstwa. Jednemu z nich udało się uzyskać całkowitą niepodległość. Mowa o Getsuei Blanc który po wojnie domowej uzyskał niepodległość (przede wszystkim za sprawą wewnętrznych sporów i napięć Frivolklandu, wygranej bitwy o Volfenkreuz oraz polityki prezydenta Terppena i podpisania Traktatu pokojowego)

Estioriku – Słabo zaludniony utrzymujący się głównie przemysłu ciężkiego i kopalni złota (obecnie działają 3 na północy kraju) To właśnie inżynierzy z Estioriku zmodyfikowali Ścigacz Landa Storm do wersji Nightstorm przeznaczonej jako szybki transporter (jednak nie frontowy) dla Sił Obrony Planetarnej (szczególnie dla Estiorykańskiej Gwardii Narodowej) . Powiększyli ładowność względem wersji Storm, usunęli uzbrojenie (pozostawiając jedynie ciężki stubber) i zmodyfikowali silniki na niewiele słabsze ale dużo tańsze i łatwiejsze w produkcji. Podobno już kilka regimentów Gwardii Imperialnej złożyło zamówienie na ten pojazd, a Estiorykańscy inżynierowie planują przeniesienie produkcji na Verden Gul.

Samadager to pustynny kraj ( ponad 79 % powierzchni to centralnie położona pustynia ) Wysokich i smukłych ludzi o ciemnych włosach i jasnych oczach. Większość osad i zabudowań (i również większość populacji) żyje na obrzeżach tej pustyni w kilku dużych miastach. Samadager słynie z drogich perfum, tkanin i nieznających strachu pustynnych komandosów (służących w S.O.P. w 2 i 3 regimencie które w całości są sformowane z mieszkańców Samadageru) Mówi się że pomimo odmiennej taktyki nie ustępują nawet samym Tallarnom w operacjach pustynnych.

To na razie tyle, mimo szczerych chęci to dalej nie jest całość materiału który mam zgromadzony. (brakuje jeszcze sławnych postaci zakonu i rekrutacji, która jest troszkę nietypowa) a możliwe że do tego czasu jeszcze coś napisze :) Staram się teraz wzorować troszkę na książce Honor of the Chapter bodaj ( książka źródłowa do RPG Deathwatch ) gdzie bardzo fajnie jest opisany sposób tworzenia swojego autorskiego zakonu, na co zwracać uwagę, co jest istotne, a co nie, co dobrze opisać, czym dobrze żeby się różnił.. no fajnie to zrobili, więc coś może pod to jeszcze wrzucę. Niestety zgubiłem większość zakonnych artów, znaczy jak znajdę to zrobię zdjęcia i wrzucę. 

Jeszcze na odchodne urocza balladka której non stop słucham

 Geniusz ! ich chyba najlepsza piosenka ! To jest właśnie taki BM jaki lubię chyba najbardziej ! Nic tylko piłować żyły :D !!